Yıkılan bir akşam güneşi gibi Mayıs’ın
Vuruyorsun ufukta kızıl ışıklarla
Saçların, kumsallarda savruluyor
Gül yüzünün ipek tenine kapkara.
Okyanuslar dolduran gülümsemelerinle
Kucaklıyorsun beyaz köpüklü suları.
Ay tutuluyor, yitiyor gökyüzünde;
Kıyılara hükmediyor bakışın..
Akşam böyle dayanıyor sahile.
Doludizgin atlılarla kuşatıp.
Bir savaş emri gibi dalgalarla.
Düşüyor kumsallara hayalin.
*(Çağdaş Türk Dili dergisi/sayı:310/Ocak 2012)
Cumali KarataşKayıt Tarihi : 12.7.2017 22:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cumali Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/12/aksam-214.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!