Akşam
Her güneş başka iner,
her akşam başka çöker her yüreğe,
bilinmez ilk akşamlarında hali
mezarlarında ölülerin.
Akarken
karanlığın sihri damarlara...
Bir kadeh, bir fincan, bir ince bellide,
açılır başka deryalara gönüller,
şişer yelkenleri,
sığınacak bir bakış,
dokunacak bir yürek,
demirlenecek bir muhabbet için.
neon güneşlerin aydınlığında,
öksüz çakalları emzirir
yetim konsomatrisler
emzirir sardunyadan damıttığı kanını
savrulur gider
fırtınalarında naylon mevsimlerin.
09.02.2016
Mehmet Ali ÇıdamKayıt Tarihi : 10.2.2016 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!