Akşam Şiiri - Mehmet Emin Işık

Ey yüreğimdeki akşam,
derin ve tertemiz karanlık!
Ey ışık uçurumu!
sana doğru yürüdükçe kendi ruhumu görüyorum.

Ey bedenimdeki akşam,
Sana baktıkça geçenin ışığında şavkıma varıyorum.
ey uyku beşiği!
kendimi kollarına bıraktığımda budur huzurum.

Ey yaşımdaki akşam,
Güneşin, güzelliğini örtüğü
Bilenden saklarsın, göstermezsin kendini.
Kendimi senin sabrında gizlerken bulurum.
Bilirim budur benim yüceliğim.

Ey yüksek akşam,
Alçaklardan yansıtırsın bana şavkını.
Bugün benim için değil aydınlığın
Yüceliğin için yükselirsin
Yine bilirim, budur benim yüceliğim.