Birazdan karanlık çökecek
Bedenim ve ruhum yalnızlığa gömülecek
Benimki bir çığlık zifiri karanlıkta kalan
Duyduğum adım sesleri dostlarımdır git gide uzaklaşan
Günün doğuşu neden bu kadar uzak
Yoksa hayat kuruyor mu yeni bir tuzak
Yozlaşan insanlık,çıkara dayalı dostluk
Ne zaman yakamı bırakacak
Sevgisizlik,sevimsizlik,riya boğuyor beni
Bunlar ruhumdaki girdabın nedeni
Güneş tüm kötülükleri yaksın yıksın
Yok etsin kötülük edeni
Kayıt Tarihi : 4.10.2014 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Zühtü Çelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/04/aksam-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!