Akşam Şiiri - Murat Emre Taşdöken

hep akşamları gelirdin aklıma
güneş battığında hava karardığında
nedense gökyüzüne düşen hüzünden mi
bilmiyorum ama
yanlız seni akşamları anardım
gözlerin akşamlarda gelirdi aklıma
ve sana sadece akşamları yazardım
bu duygu yüklü satırlarıda
nisan ayının bir akşamında yazıyorum sana
fazla duygulu olurdum her günün akşamlarında
kimseyle konuşmaz yanlız seni düşünürdüm
doğan güneşe inat sabah hep gülerdim
çıkan aya inan hep yenilirdim
ne kadar ağlamamaya yemin etsem
seni düşünür yine ağlardım
bekliyemezdim hiç güneşin doğuşunu
seni rüyamda görmek için erken uyurdum
hiç hatırlamam sabahladığımı
yanlız seni rüyalarımda görebilirdim zaten
bu yüzden aksatmazdım uyumayı
ve hatta akşamları iple çekerdim
rüyama girmen için dualar ederdim
akşamları seni düşünür yatar
rüyamda seni görünce uyanmak istemezdim
işte ben akşamları bu yüzden severdim