Kul zaafa uğrayınca
Üşür yazın sıcağında
Sessiz kalır dünyada
Morali bozulunca
El uzatmaz insana
Küser kendi adına
İnsan kuş misali
Nice zamanda beri
Seyrüseferdedir
Arlı arlı gezinir
Neşeyle bezenir
Kırılgan bencilce
İşveleri kendince
Şişinir çevresine
İnsanım ben diye
Laldır dili öfkeye
İçine atar gizlice
Gerisin geriye
İyilik olsun diye
Neşteri ilişkiye
İstemem diye
Nekestir söze
Emrine amade
Nefesi kendine
Zekâ durmuşsa
Akıl susmuşsa
Yetinir yalnızlığa
Issızdır kalabalığa
Firaridir kabuğuna
Niye boşunadır
Oyunbozandır
Kalbi kapalıdır
Takıntılı kalır
Aklınca haklıdır
Selamsızlaşır
Iraktır insana
Devasız hasta
Ivır zıvır konuda
Ram olur zaafa
01.04.2009 - İzmir
Küsmek insan kişiliğinin en zayıf noktasıdır…
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 1.4.2009 00:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçi yanlız bırakmaktır belki
Kim küsmüş şaire
Neden küsmüş
Bulun bir çaresi belki
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (22)