Ömrün tükendiği yerde, elbet âhiretin başlar,
Muhakkak bitecek şer de, sanma zamânın yavaşlar!
Üzülmenin yok faydası, tevekkül kalbin aynası.
Razı ol fetânetinle; sil artık ruhtaki pası!
Tevekkül dedim tevekkül; Allah'a güven, sonra gül.
O zaman tam erişirsin, sabrınla sen değişirsin.
Yamanlığın firâsetin, sen bülbül ol; firâset gül.
Rahmân'ın mağfireti var; tövbe eyle günah dökül!
Allâh Allâh ikrarda dil, tasdik eyle; kalple bükül.
Naifliğin devam etsin; aşkından kalan bu son kül!
Kayıt Tarihi : 17.3.2015 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!