*akrostiş* HAYAT OKULU EVLİLİKTEN

H ayal ümit perdesi açılırsa hayata
A rtık dönülmez yola sen de adım atarsın
Y avaş yavaş çökersin,alışmışsan rahata
A ttığın her adımda battıkça da batarsın...

T alihe hiç inanma kendin beğen seç derler
O ysa evlilik denen kesilmedik karpuzdur
K aderi karalara geri dönmek geç derler
U yku girmez gözlere,karı-koca mutsuzdur...

L ezzetine doyulmaz kavuşursa gönüller
U ygun ise zevkleri seyran olur samanlık
E l ele çalışırlar yuvada açar güller
V akitleri nakittir; işte budur insanlık...

L eyla-Mecnun aşkının ateşleri sönse de
İ stediğine kavuşan genceldikçe gencelir
L isanın kemiği yok dört bir yana dönse de
İ nsanın istekleri....inceldikçe incelir...

K afanda binbir soru gözünde akar yaşlar
T evekküle sığınır her şeye boş verirsin
E vliliğin ağacı...Meyve vermeye başlar
N e oldum diyemeden yavaş yavaş erirsin.