Akrostiş = Biraz Şiiri - Mehmet Çoban

Biraz kendime gelmem gerekli
İçimdeki duygular tedirginleşti
Rahatın battığı anlar olur hani
Anlaşılmaz duygular çemberi
Zehir zemberek, yaşama çevrili

Yalanın ne olduğunu bilmeden
Ağzımızda çiğnenir gülerken
Laflar üretilirken gerçek üstüne
Ayıp sayılan her şey modernize
Nisan yağmuru sanırız yalanı
Isıtır sürekli insanların hayatını
Nedensiz kavramıştır aklımızı

Zarar, kâra dönüştürülebilir mi?
Arsızca yaşıyorsak yalanları
Rüzgâr gibidir hayat, gelir geçer
Ah ne oluyor demeden, siler geçer
Renklerini yaşamadan insan
Isırır acılarıyla kanatır geçer

Olmaz bir şey dedikçe
Lisanımıza yalan girdikçe
Muhtaç olduğumuz doğrular
Alır başını bizden uzaklaşırlar
Zararımızı, zararla katlatırlar

Canım, herkeste var bir parça
Azıcık yalandan ne çıkacaksa?
Nasılsa “el âlem” aynı yolda
Irak değiliz ki hiç birimiz buna
Mazeretimizle insanlık kayıpta

, Virgül atarak devam yalana

Ne yani, hiç yalan olmayacak mı?
El insaf, yalansız hayat yaşanır mı?

Var hayatımızın her köşesinde
Aramaya gerek var mı boş yere?
Razıyız yalanlara hep birlikte

Bunda ne var, böyle dönüyor dünya
Umutlarımız belki, azıcık yalanda
Nereden, nasıl olduğu, belli olmasa da
Davalarımızı kurarız yalanlarla
Aydınlanırız yalanlarla çağımıza

? Sorgumuz yok azıcık yalana

Dedikçe insan, sorunlar başımıza
Eskilerden yeniye oldukça hızla
Doludizgin yağar hayatlarımıza
İnsanlık erdemlerimizse, mevta
Kallavi cenazelerle kaldırılınca
Çareler ararız artık insanlık adına
Edep erkân sorarız yalanlar aşkına

. Noktalarız gerçekleri yalanla
. Noktalarız hayatı yalanlarla
. Noktalarız bir ömrü hep boşa

21.07.2009 - İzmir

Biraz yalanın zararı olmaz canım, ne var bunda? Dedikçe…