Akrostiş (4) (Birol ve Seval)

Bir çiçek misali koklayıp, duyumsamak istiyorum
İlmiklerimde kokunu.
Resmedip tinimde cemalini, yaşamak her an adeta seni.
Ona verdim nazenin gönlümü.
Lakin üzüyor, o beni,
Ve boş verir tavırlarla;
Esintiler var ediyor bedenimde.
Sevmek, var etmektir bir şeyi kendinde.
Enginliği, sonsuzluğu ve hazzı tatmaktır sevgi tininde.
Varoluşun varmaktır farkına; duyumsamaktır bedende yaşamın güzelliğini.
Aynı tinde, aynı tende birleşmek; duyunçları, acıları, sevinçleri; ortak etmektir sevgi.
Layık olmak, değer vermektir asıl olanı sevene.

23.07.2003
Süleyman Zaman