Kim var yanında, kim var yanı başında
Ey çocukluğum, ruhum hala yedi yaşında.
Zamana sırtını çeviren ben değilim
İncindi ruhum, artık ben, ben değilim.
Baktım mevsim sonbahardır artık
Anımsıyorum da dünü, neler neler bıraktık.
Niyedir bilmem, dert içinde yaşama bağlanmak
Dert bitmez, tek çaredir ağlamak
Ezildi umudum, çocukluğum
Mısır kuyularınadır bu anlamsız yolculuğum
İzinsiz çıkmışsam tarihi seferlere
Rabbe dönüştür bu yolculuk, telaşlanma boş yere!!
Kayıt Tarihi : 5.10.2019 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!