Akrostiş Şiiri - İsmail Güçtaş

Üzerine yağmur yağdı sevdamın,
Melekler sordular:'Kim bu vefasız? '
İsmini onlara söyleyemedim,
Diken battı sandım dudaklarıma.

Fidan suya nasıl muhtaçsa gülüm,
İlacı sevdamın yalnız vuslattır.
Liseli değilsin, aç gözlerini,
İsterim aradan perdeyi kaldır,
Zülfünü sakla kem gözlerden gülüm.

Ağır ağır yürü, yavaş yavaş dön,
Rüyalar hiç paylaşamasın seni.
Lâl olsun dillerin, konuşma yâda,
Açma ortalıkta o gözlerini,
Ki kuşları çağırmasın imdâda.

Ve gözlerin bakmasa hiç kimseye,
Eşi dostu, işi kastı ben olsam.

İstemem, dudağını yorma sakın,
Sevdiğini bana gözlerin desin.
Muradın bahtiyar etmekse beni,
Açma ortalıkta o gözlerini,
İkimizden başkası hiç bilmesin,
La'lini ve gözlerinin rengini.

Gösterme kimseye parmaklarını,
Üfürme ateşi dudaklarınla.
Çatık dursun kaşlar harita gibi,
Tövbe ettirmeli yine de sana,
Açma ortalıkta o gözlerini,
Şevke gelip, figan etmesin bülbül.