AKROSTİŞ…
Ay karanlık bir gecede düşer yollara bu yorgun gönül
Yine eylüller geçer, turnalar gibi, uzak diyarlara…
Şimdi rüzgâr ateşi var mısralarımın dilinde
İçimdeki umutsuzluğun hüznünü sessizce yakıp
Nemli gözlerimdeki gül tanelerini kurutacağım
.................ve gülümseyeceğim hayata yeniden….
Seni seninle paylaşmak gül solgunu bir gecede
Omuzlarında sevdanın hüznüyle sarmak içime…
Nemli bakışlarda hayatı demleyen
“Asla yapamam..! ” diyen, sensiz umutlar yeşerten
Yüreğine,sana rehin,sana tutsak bu beden..bilirsen…anlarsan…
Gözyaşlarım üşüdü sevgiden yana;
Örgülü zamanın özürlü bakışlarında…
Körlüğüne nemlendi güne yatan maviler
Hasret bir göçebe dal oldu; serçeye,tutunan…
Uzandı,toprak kırığı boyum,deniz susuşu teslimiyetinde
Nedensiz kaçışlarındaki anlamsızlığa kilitlendi…
Kayıt Tarihi : 18.9.2009 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimdeki umutsuzluğun hüznünü sessizce yakıp
Nemli gözlerimdeki gül tanelerini kurutacağım
.................ve gülümseyeceğim hayata yeniden...'
Yasanan huzunlere ragmen,umutsuzlugu silip,hayat'a yeniden gulumseyisi cok guzel anlatmissiniz...Kutlarim...
Saygilar..
Örgülü zamanın özürlü bakışlarında…
Körlüğüne nemlendi güne yatan maviler
Hasret bir göçebe dal oldu; serçeye,tutunan…
Uzandı,toprak kırığı boyum,deniz susuşu teslimiyetinde
Nedensiz kaçışlarındaki anlamsızlığa kilitlendi…
..............
Çok güzel bunu tutturmak oldukça zor ama siz zor başarmışsınız kesintiye uğramadan.Kutluyorum.
]]]]Akrostiş…1....[[[[
AKROSTİŞ…
Ay karanlık bir gecede düşer yollara bu yorgun gönül
Yine eylüller geçer, turnalar gibi, uzak diyarlara…
Şimdi rüzgâr ateşi var mısralarımın dilinde
İçimdeki umutsuzluğun hüznünü sessizce yakıp
Nemli gözlerimdeki gül tanelerini kurutacağım
.................ve gülümseyeceğim hayata yeniden….
Seni seninle paylaşmak gül solgunu bir gecede
Omuzlarında sevdanın hüznüyle sarmak içime…
Nemli bakışlarda hayatı demleyen
“Asla yapamam..! ” diyen, sensiz umutlar yeşerten
Yüreğine,sana rehin,sana tutsak bu beden..bilirsen…anlarsan…
Gözyaşlarım üşüdü sevgiden yana;
Örgülü zamanın özürlü bakışlarında…
Körlüğüne nemlendi güne yatan maviler
Hasret bir göçebe dal oldu; serçeye,tutunan…
Uzandı,toprak kırığı boyum,deniz susuşu teslimiyetinde
Nedensiz kaçışlarındaki anlamsızlığa kilitlendi…
Süleyman Altunbaş
üstadım ;
akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (12)