Mardin şehrin Akres'i,
Kıbleyi gösterir ibresi,
Havasından soluk alan
Ne derdi kalır ne stresi.
Mardin Diyarbakır arası,
Değer kazanmış arsası,
Pekmeziyle isim yapmış
Koca bağ üzüm deryası.
Doğdum büyüdüm Akres'te,
Gül topladım deste deste,
Unutamam ben köyümü
Akres derim son nefeste.
Kimileri kalmış hala köyde,
Kimileri Bursa Yenişehir'de,
Kimileri İstanbul Esenler'de
Kimileri ise Trakya Edirne'de.
Artık ikamet fark etmiyor,
Bağlar güçlüdür kopmuyor,
Akres köyü unutulmuyor
Özleniyor hasreti bitmiyor.
İbrahim Akbaş
05.03.2012
Kayıt Tarihi : 10.3.2012 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli arkadaşlarım ben Akres'li değilim. Akres bizim köye yakın Mardin Diyarbakır arasında yeralan bir köy, Eee Akres'li değilsen neden bu şiiri yazdın diyecek olursanız çok değerli Akres'li arkadaşlarım var bu şiiri tüm Akres'li arkadaşlarım için yazdım ve tüm Akres'lilere Armağan ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!