Akreple Yelkovan Savaşır Bu Gece

Gittiğin günden beri normal değil günlerim
Geçmiyor saatler
Yelkovan 12’de asılı kaldı
Bakıyorum havaya bulut kaplı güneşi göremiyorum
Sen gittiğin günden beri güneş açmıyor artık
İçtenlikle söylediğim sözler boğazıma düğümleniyor konuşamıyorum
Telefonu açıp arayamıyorum seni
Sesini duyunca dayanamayıp dön derim diye
Dönmeni çok istiyorum sevdiğim
Ama gururum lanet olası gururum bana izin vermiyor
Gözlerine bakıp dön desem sende dönsen
Ne güzel olurdu biliyor musun
Gül bahçemdeki güllerim solmazdı artık hep açardı
Ama diyemiyorum işte neden böyle
Neden bu kadar zor bunu söylemek
Oturuyorum bir yudum alıyorum suyumdan ve boğazıma takılan
Dön kelimesini yutmaya çalışıyorum
Ama yutamıyorum o kadar büyük ki yutamıyorum o kelimeyi
İçimden atmam lazım sevdiğim
Gözlerin içine bakıp ağız dolusu dön desem
Sende dönsen
Hayal bunlar hayal ama o da güzel
Senden sonra zaten ben hayallerde yaşadım hep
Hayallerimde de rahat bırakmadın
Olsun be sen ol da yanımda ben ölüme gitmeye razıyım
Yeter ki sen ol desteğini ver bana
O güzel sesinle konuş benimle gül bana
Gül ki gözlerim seni görsün içimde senin aşkın yeniden alevlesin
Gitsin artık kara günler içinden çıkamadığım puslu geceler
Benimle kalan son hayalin yok olsun gözümde
Sen bana gül ki odamdan içeri güneş girsin
Güneş odamdaki karanlığı silsin ve de içimde kasvet artık bitsin
Gül ki gözlerimin içi gülsün gül ki bahçemdeki bülbüller güle yeniden aşık olsun
Ne demişler gül bülbüle insan sevdiğine kavuşurmuş.