İzmirin ortası saat kulesi
Gece on iki suları
Akrep öldürmüş yelkovanı
Yada yelkovan öldürtmüş kendini
Saat intihara beş var
Yada beş geçiyor cinneti
//
İzmirin ortası saat kulesi
Gül satan bir kadın geçiyor önümden
Yemenisi papatya oyalı
Bileğinde mor lotus bir bilezik
Kolunda hasır bir sepet
Sepetin içinde ekmek parası..
Eteğindeki çiçek deseni sattığı çiçekten çok
Saçtığı çiçek
Sattığından daha fazla yani
Yüzünde çiçeklerin iz düşümü
Koklayasım geliyor yüzünü
Vazgeçiyorum öptüm sanacak diye
//
İzmirin ortası saat kulesi
Gece bir suları
Akrep alamamış öcünü
Yada yelkovan mazoşist
Yanıyor aklım...
Uzaktan bir keman sesi geliyor
Ve yaklaşıyor...
Bir ayağı diğerinden kısa
Aksak yürüyor yani
Ama oynak çalıyor...
Sırtında lacivert bir ceket
Sanki gökyüzünü sırtında taşıyor
Ve gözleri...
Yıldızlar kadar ıslak
Islak düşler kurduruyor geceye
Tatyos efendinin enkarnesi diye düşünüyorum
Gülüyorum kendime...
Gülümsüyor...
Bir arzun varmı diyor
Ar..
Zuuu...
Falanca dağın ardında
Erdemin ve Aşkın yaşadığı
Bir köy ismi gibi...
Uzatıp bir iki lira
Zuu'ya bir bilet ver demek istiyorum
Diyemiyorum...
Çal diyorum gönlünce
Bir taksim geçiyor önümden Hicaz
LA yağıyor geceye
LA dönüyor Dünya
LA dönüyor başım
LA,i,LA,he,il,LA,l,LA,h
Altı yüz otuz sekiz herz yalnızlık
Ve Yıldızların buruk uzaklığı...
Dönüyor Dünya
Dönüyor başım...
İzmirin ortası saat kulesi
Gece iki suları
Akrep kırmış iğnesini
Yada yelkovan bağışık
Yaşıyor her şey
Yaşıyorum hala
Şaşıyorum kendime
Yanıyor aklım
Kayıt Tarihi : 17.12.2009 19:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
