Bazen giden olmayı beceremezsin,
Ve kaldıkça eksilirsin.
Eksildikçe kimseye yetemezsin.
Büyütmek için aşk verildiğinde sana,
Hep ayrılık yetişir avuçlarında,
Ve her ayrılık biraz daha küçültür.
Artık yaşını soranlara kaç dersen de,inanmaz kimse.
Her doğan aşkta hakkın var,
Her ayrılıkta canın yanar.
Doğduğun yılı kimse bilmez ama,
Her yaştan ayrılıkta bir akranın var...
Bilirim ki “Fi’l kalbi mine’l kalbi ile’l kalbi sebîlâ”
(Kalpten kalbe yol vardır.)
Hadis-i Şerif'ine sığınan hiç kimsenin yüreği taşa değmez.
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah Min-el Aşk
