Akrabanın zehirlisi;
Akrebe  dua  ettirir.
İnsanlıkla yok ilgisi;
Taciz eder, mal sattırır.
Rahat vermez, hep iğneler
Sözleri  bağrını  deler
Herdem ölümünü diler
Seni  çukura  ittirir
Hem suçludur, hem müşteki
Buyruğuna dersen peki, 
Düşman dedikleri ne ki, 
Daha beter mum tutturur
Hakkı  olmayanı  ister
Ne yüz bırakır, ne astar
Sen kazan desen, o tas der
Eski  defter  tarattırır 
Ne gönül tanır, ne hatır
Tansiyonunu  zıplatır
Deşer yarayı kanatır 
Acına  acı  kattırır
Hep kötülükten beslenir
Sana çatmazsa paslanır
Gider düşmana yaslanır, 
El  borusunu  öttürür 
Vefa bulunmaz özünde
Yürür şeytanın izinde
Ciğer  pişirir  közünde 
Huzur vermez, kan yutturur
Seni de çeker çamura
Zehrini  katar  hamura
Benzer, bedendeki ura
Devamlı  acı  tattırır
Hasetlik var, nankörlük var
Dostluğu  köprüye  kadar
Kendinin olmayan, murdar
Vermezsen  çöpe  attırır
Ne malı, ne canı güven!
Ya kara çalı, ya keven
Eziyet eder mi seven?
Hep  illallah  dedirttirir.
Mehmet Postallı / 2022
Rabbim akrabanın hayırlısını versin, Şerlerinden de korusun.
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 26.12.2022 00:18:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!