AKRABA
Öyle bir bağ ki bu pınara benzer,
İçtikçe mest olur kanar akraba…
Kök saldıkça gürler, çınara benzer
Damardan çiçeğe banar akraba…
Her zerrenin bağı sülbünde gizli,
Mevlâ’nın emrinde, celbinde gizli,
Sevgisi yürekte, kalbinde gizli,
Kaynağı özünde pınar akraba…
Vakitli, vakitsiz girsen içeri,
Sevinçten gençleşir, sanırsın çeri!
Nefsine aldanıp vursan hançeri,
Gönlünü destursuz sunar akraba…
Gözünde yaş görse kahrolur ağlar,
Yasınla yas tutar, karalar bağlar…
Araya girse de denizler, dağlar
Dertlinin derdiyle yanar akraba…
Şahan der kanında kanı hisseder,
Tırnağa taş değse canı hisseder…
Her zerresi duyar, anı hisseder
Her zaman yad eder, anar akraba…
MEHMET ŞAHAN
02.12.2017-İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.12.2017 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!