Akortsuz bir yaşam Şiiri - Ahmet Özalp

Akortsuz bir yaşam savaş sürüyor
Kaç kez dedim kaç kez ben bir ölümüm
Elinde baltasıyla ben bir Celladım

Yıpranmış bir aşıktı hançerlenmişti
Paslı bir hançerdi yüreğinde ki
Al bir mendildi şu koynundaki
Çıkardı hançeri ağlıyordu çekerken...
Belli ki acısı hançer değildi

Hala gül kokuyordu o al mendili
Yariydi vatanıydı gözleri daldı
Uzaklarda sevgilisi el sallıyordu
Ardından tiz bir çığlık duyuldu
Bir meşaleydi elindeki sallıyordu yaşama;
Bir sarsıntıyla yere yığıldı

Akortsuz bir yaşam savaş sürüyor
Kaç kez dedim kaç kez ben bir ölümüm
Elinde baltasıyla ben bir CELLADIM...