Akordu Bozuk Uğultu Şiiri - Mustafa Turay

Nefes alıp verirken duyulur düşüncelerim
Sabit bir bulut altında ıslanırken bedenim
ruhum ölümcül rüyalarımın soytarılığını yapar
Bu hüznün kifayetsizliğidir beni hayata darıltan
Kafamdaki uğultu sen aslında yoksun!
Sesler suçla kesildikçe can verecek ruhum
Tanrı tarafından tedarik edilip,
yeryüzüne teklif edilir bedenim
Zayıf bedenimle yerküreye düşüverdim ansızın,
doğumuma siyah bir hüzün lazım
Kirli avuçlarınızda geri isterken kendimi,
siz bana sadece acı verdiniz
Bedenim büyüdükçe içimde artan bir çaresizlik var
Zamanla benim de işitir gözüm,
görür kulaklarım, tadar ellerim bir gün
Hayat asfaltlarında haykıra haykıra koşmak istiyorum!
Çekilin yolumdan, çekin caddelerinizi, çekin sokaklarınızı!
Ben, kalbinizde koparılan bir çiçek bazen de
tekme vurulan o kediydim
Bazen acıyan, bazen kanayan, bazen ehemmiyetsiz
bazen de alelade bir bedendim…