Her gün geleceğini beklemekle geçti yıllarım,
Gelmedin…
Oysa ne çok şeyden vaz geçtim senin için,
Ne çok şeyi geride bıraktım.
Zaman çok mu az mı bilemedim…
Sabır dedim adına, gelip geçer dedim,
Geçmedi, heybemdeki zamana yüklediklerim.
Geçmedi, gelip geçer dediklerim.
Zaman bilinçsizce tüketmişti duygularımın sermayesini,
Aşktan geriye yalnızlık korkusu kalmıştı.
Karanlığın koynunda yalnızlığımı mayalarken,
Emekleyerek büyüttüğüm sevdamın türküsünü, başa sarıp sarıp dinledim.
Yine de dinmedi, sensizliğin yüreğimi yakan hasreti.
Sönmedi, aşkının yüreğimde alev alev yanan ateşi.
Henüz vaftiz edilmemişken yalnızlığım,
Akordu bozuk acılar edindim sen giderken.
Gidişinle vadesi geçmiş acıların izi kaldı yüreğimden,
Ama silip atamadım seni kalbimden.
Biliyordum, acısını tatmadığın aşkın hikâyesi de olmazdı,
Ve bu aşkın acısı da hiçbir hikâyeye sığmazdı.
Kayıt Tarihi : 20.9.2024 13:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!