Akmak Bilinmezliğe Şiiri - Mehmet Bekir Nal

İşittin mi sesimi ey yorgun dünya?
Gördün mü nicedir nasıl kıvrandığımı
Senin gibiyim aslında
Karanlığın ve boşluğun ortasında döner dururum
Göktaşları çarpsa da sinemize
Senin atmosferin var benimse dizelerim
Bazen ay yüzlü güzele giderim
Tumturaklı sözlerden kurtarır
Yakıcı güneşten korur
Benliğimin payandasıdır o benim
Dikenli yollarda yürürüm, hendeklerden geçerim
Ardıma bakmam ben ey eski dünya
Gördün mü değişime nasıl aşığım
İçinde akarım hakikatin
Geçmişin ve geleceğin ortasında yürür dururum
Kelebekler gibi rengarenk çiçeklere konarım
Hayatın özünü alırım içime
Değişirim durmadan
Zaman aktıkça boşalıp dolarım!