Yazı yazmaya başlarken ben..
Kendimi hem cesur ve bir o kadar da utangaç ama yüzünde muzip bir gülüşle sevdiğinin evine ne yapacağını ne diyeceğini bilmeden giren bir kız çocuğu gibi hissediyorum üzerimde yetişkinlere ait bir ceketle..
Çalıyorum kapıyı
Meğer çoktan açılmış bana
Araladım
Gözlerimin ucundan giriyorum
Bismillahirrahmanirrahim
Hoş Geldim kendime
Şimdi kalbimdeki mürekkebi üzerimdeki nakışlara usul usul akıtmak var
Bir mücevher ustası edasıyla içimdeki tüm duygularımı müşahede edesim var
Ayaklarımdaki zincirleri
La uhibbul afilin baltasıyla kırıp
"Ben batıp gidenleri sevmem
Bana beni gerek beniii!!"
Diye tüm kainata haykırasım var..
Tüm kainatın duyup duymaması telaşesinden sıyrılmış
Kendime can suyumu kendim veresim var
Deriiin ve temiz bir nefes çekip
Ben geldim Rabbim
Sana geldim
Demek var!
Nasip et
Sana olan canımı yakan tüm yoklarımı var ett..
Amin aminn
Mart 2024
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varoluş sancısının kıvılcımları
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!