Ne vardı şimdi hepimiz kardeşiz diyebilseydim?
İnansaydım Adem ve Havva’dan da öte,
Can-ı yürekten kardeş olduklarımıza.
Deseydim ki “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine”
İnansaydı bütün insanlar bana ve kardeşliğimize.
Deseydim ki yağmurlar hepimiz için yağıyor,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta