Ne yapım dünyanın boz yüzlü servetini
Bana güller bezeli kefen kokusu yeter
Ölüm gerçek bir nakış, yaşamak lezzetini
İstemem, dilde acı, ekşi tatması yeter
Kabuk tutar rüzgarda ısırgan harlı ateş
Boşlukta yalpa vurur yaşam dengesi buzlu
Göremem üç beş fasıl sıcacık kokan güneş
Aynaya çarpan ruhum toz halin fazla tuzlu
Gözde hasta görünür canlı dokulu umut
Aklını yaz bir yere hakikat deren dimağ
Kurşun-i sözde susar dudakta ölen sükut
Ahına rüzgar konur vahlarla boğuşur sağ
Sevmeyene kendini zorla sevdiremezsin
Taşkın vebal suyuna zalim daldırır kafa
Oynadığı oyunu hiç de fark edemezsin
Eğri tutmaca eli seni ko(ya) r küflü rafa
1992
Kubilay DemirkayaKayıt Tarihi : 22.4.2014 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!