İnsanı insan yapan, aklını iyi kullan,
Güzel ahlak elbette akılla beraberdir,
Elif gibi dümdüz ol, kırılır yamuk olan,
Düşünmeden yapılan işin sonu kederdir.
Diken değil, gül uzat, arkadaş ve komşuna,
Sevgi ve hoşgörüyle yaklaşmalıdır insan,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta