Saatlerce bir köşede oturmuş, bileğindeki o kesik izini ovuşturup durdu. Belli ki canı acıyordu..
Ama canını acıtan asıl şey; yüreğindeki o keskin acıyı şefkat dolu bir elin dokunmamasıydı..
O acı ciğerine yapışıp kalmıştı ve ömür boyu kan tükürse de o acı oradan eksilmeyecekti...
Ve o köşede oturmuş saatlerdir bileğindeki kesiği ovuştururken, aklını bulandıran bir kaç soru vardı.
- Hatam neydi?
- En başında bileklerimi kesmem mi?
- Yoksa yeterince derin kesmemem mi?
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 20:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!