Aklını başına al, gönül; sevgi karın doyurmuyor!..
Aşk çok çakal, gönül; aslanı kediye boğuyor…
Ferhat ile Şirin’i, Kerem ile Aslı’yı düşün!
Ferhat’a dağlar deldirmedi mi, Kerem’i yakıp kül etmedi mi…!!
Aklını başına devşir, gönül; aşk bir tuzak;
Sevmeye gör, gönül; tıpkı kapan’a sıkışmak;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
aşık insanın çaresizliği çok güzel ifade edilmiş.
Kutluyorum azizim
Allah çaresiz dertler vermesin.
Sağlık olduktan sonra, herşeyin üstesinden gelinir.
Yorumunuz için, teşekkürler...
En içten dileklerimle... Selam ve saygılar sunarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta