taşlı yolların
kaldırım nöbetinde
güneşi bekler
eğilmiş güne bakar
yazgılarında
kara yazılmış yazı
an geçiriyor
yorgunluğuna akar
bakışlarında
zehir zemberek enser
gece kalıyor
gündüzü alır yakar
sekemiyorum
böbrek taşı korkusu
sevginin kuzu
yüzüme şimşek çakar
geriye dönüp
can yoldaşımla birlik
boşu boşuna
aklını bana takar
1603108denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 16.3.2010 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!