Ne diyeceğimi bilmiyorum,
Bir çınar ağacında oturmuş
Ölüme kadar olan günlerimi sayıyorum,
Sayıyor, sayıyor, sayıyor,
Sonra unutuyorum...
Boğazıma sarılmış binlerce düğümden,
Ne kurtulmak
Ne de kendimi aşağıya bırakmak istiyorum.
Elime aldığım kitapları,
Bitecek korkusuyla yavaş yavaş okuyorum...
Bildiğim herşeyi unuttum,
Dünyanın yaşını,
Hayatın anlamını,
Elmanın tadını...
Kahkaha sofralarına meze olmuş,
Kendimi bulmak için
Yıllara serptiğim hatıra parçacıkları...
Sonra kim için bilinmez,
'Herşey düzelir' diye karalamışım
Elimdeki kitabın,
Bütün sayfalarını...
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen bilmemek güzel, bazen inanmamak... 'Herşey düzelir' demek yaşadıklarına inat... Yani, düpedüz kendini kandırmak...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!