Aklından Çıkarma Şiiri - Osman Erdoğmuş

AKLINDAN ÇIKARMA

Niçin geldin bu dünyaya,
Aklından çıkarma sakın.
Veririz canı Mevla’ya,
Aklından çıkarma sakın.

Yeri, ayağına serdi.
Çalışan murada erdi.
Sayısız nimetler verdi.
Aklından çıkarma sakın.

Güneş ışığın saçıyor.
Kuşlar havada uçuyor.
Çiçekler nasıl açıyor.
Aklından çıkarma sakın.

Dünya döner, sen durursun.
Aval aval oturursun.
Sonrada pişman olursun.
Aklından çıkarma sakın.

Dememeli daha erken.
Pişman olmaz tohum eken.
Yol almalı yaşıyorken.
Aklından çıkarma sakın.

Ayır çöpünü, sapını.
Taşlardan yapsan yapını.
Azrail çalar kapını.
Aklından çıkarma sakın.

İyilik yap, at denize.
Daim şükret halinize.
Sahip çıkın dilinize.
Aklından çıkarma sakın.

Hakkı söylemekten korkma.
Senin olmayana bakma.
Onaran ol gönül yıkma.
Aklından çıkarma sakın.

Ne verirsen gelir senle.
Mazlumun ahıyla inle.
Sen, sen ol gir garip gönle.
Aklından çıkarma sakın.

Çok çalış senin de olsun.
Bölüştükçe heyben dolsun.
İyiliğe köprü, yolsun.
Aklından çıkarma sakın.

Duyduğumuz güzel sesin.
Aldığımız her nefesin.
Hesabı vardır bilesin.
Aklından çıkarma sakın.

Kendine gel, haddini bil.
Daima hak söylesin dil.
Masivayı gönlünden sil.
Aklından çıkarma sakın.

Ölüm seni bulacaktır.
Tatlı canın alacaktır.
Yaptıkların kalacaktır.
Aklından çıkarma sakın.

Ermek istersen felaha.
Girmemelisin günaha,
Kul ol sadece Allah’a.
Aklından çıkarma sakın.