Aklına Üşüşenler Şiiri - Talan Ayşe Kanca

Boş ver hayatı çocuk! .
neresinden tutsan, elinde kalır düşlerin.

Bilmez usun, acımak ne menem bir şeymiş...
Küçük söylenceler dolanır dilinde,
sen aklına üşüşenlere takılı kalırsın.
Aklındakiler çıkıp gittiğinde;
yüreğinde çakar şimşekler,
kopar tufanlar, “Dur” diyemezsin.

Sen çocuk;
boylu boyunca uzanmışsın...
Başında kavak yellerinden bir taç,
rüzgârda bile savrulmaz usun...
Çıtır çıtır ağzına gelir öğütemediklerin.
Doydum sanırken kendini, açlığına yenilirsin.

Kaşla göz arası, tutulursun sevdaya...
Kaşla göz arası, kaybolursun dehlizlerde...
Bir aşk masalı diye tutturursun,
masallar yitip gider iki dudağının arasında.

Kapat gözlerini çocuk! .
Bıyık altından gülenlere inat;
Yakan top oyna,
Beş taş,
Dombili...