Aklım akla seslendi
Bende varım dinle dedi
Bilirim, görürüm ki,
Akıl akıldan üstündür
Akıl akıldan farklıdır
Üstün akıl üstün olmayanla
Üstün olmayan akıl üstün olanla
Farklı akıllar farklılıklarıyla
Hangi noktalarda anlaşmalarda?
Saygım olmasa
Sevgim olmasa
Fedakârlığım ve
Paylaşımım olmasa
Doğruyu yanlışı
Ayıran iradem olmasa
İnsanlar üzerine
Adil iktidarlar olmasa
Tanrıdan insanlara
Gelen vahiy olmasa
İnsanları bir ayara
Getiren inançlar olmasa
Birleşirler mi hiç
Akıllar bir yolda?
Sayılanların
Her birine baksana
Hepsi aklın dışında,
Akla yol gösterendir
Farklılıkları giderendir
Takmaz ise akıl bunları
Kendi yoluna gidendir
Aklın yolu bir diye
Görmezsem gerçekleri
Aklın yolu bir diye
İnanmasam, söylemesem
Yaşamasam hiç birliktelikleri
Aklın yolu bir diye
Dayatırsam kendi düşüncelerimi
Aklın yolu bir diye
Akılsız görsem başka düşünenleri
Aklın yolu bir diye
Dayatırsam düşüncelerimi
Yıkar geçerim özgürlükleri
Ve her yıkılan özgürlükler
Bir gün siler geçer dayatan düşüncelerimi
Okudum, gördüm dayatan düşünceleri
Tarihlerde, günümde silinip gittiklerini
Ve bilirim her zaman silinip gideceklerini
Onun için derim hep kendime
Aklın yolu birdir bireyimde bana
Akılların yolu bir değildir insanlığa
İnsanlar buluşurlar ancak daima
İnsanca sevgi, saygı ve paylaşımlarda
01.02.2007 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 1.2.2007 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikâyesi, ülkemde aklın yolu bir diyerek yola çıkıp, kendilerinden başkalarını akılsız sayanları görmekten bıkmaktır. Efendim bundan beş altı ay önce. İzmir’de bazı aklı erenler üniversitelilerin karşısında toplanmışlar. Bunlar bazı profesörler, bazı aydınlardı. Dediklerini, iddialarını söylediğimde kim olduklarını anlarsınız. Onun için ayrıntıya girmiyorum. İsimler vererek de polemiğe girmek istemiyorum. Herkes kendini, düşüncelerini çok iyi bilir. Gerçekler üzerinde olmak isteyen düşünsün. Ve herkes düşüncesinin sorumluluğunu üstlensin. Diyorlardı ki, Ülkemizde demokrasi yok. Demokrasi var diye seçimler yapıyoruz. İnsanlara oy verdiriyoruz. Ama oy veren insanlara bakıyoruz. Kültürleri, bilgileri, akılları farklı. Bütün herkese eşit oy hakkı vererek, okumamış biriyle, okumuş aydın birinin oyuna aynı değeri veriyoruz. Bu böyle olmamalı. Çünkü böyle olunca iktidarlara layık olmayanlar geliyor. Şaşırdım kaldım. Bu insanların düşünce özünde güya, Halk milletin efendisidir. Demokrasi halk iktidarıdır. Devlet halk için vardır, halka hizmet için vardır. Ve demokrasi aklın yoludur. Cumhuriyet en güzel rejimdir. Cumhuriyet rejiminde sınıfsal yapılanma yoktur. Cumhuriyet rejiminde her kes birbiriyle eşittir. Aklın yolu insanı sevmek ve insana değer vermektir.
Bir hayli sever ve kullanırız. Aslında bir fanatizmi ifade eder, mutlak taraftarlığı.
İman sahipleri, iman ilkelerinin gösterdiği yolun tek gerçek yol olduğunu savunur.
Evreni, doğayı, insanı salt bilimin açıklamalarıyla ele alan ve metafizik açıklamaların gereksizliğine hatta boşluğuna inananlar içinse gerçek ne kadar farklıdır.
Akıldan kişisel beklentim adil ve insaf sahibi olması. Tek gerçeğin kendi gerçeği olduğu yanılgılı savından ve sürekli kendine yontmaktan vaz geçmesi.
Gördünüz mü sonunda bir anlamda 'aklın yolu birdir' dedim ben de. İnsanı odak alan yol.
Tarihlerde, günümde silinip gittiklerini
Ve bilirim her zaman silinip gideceklerini
BİR USTAYA YAKIŞIR BİR USTALIKLA YAZILAN ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR DAHA OKUDUM.
SANKİ BİR FELSEFİ DÜŞÜNCELER İÇİNDE DÜŞÜNDÜRÜCÜ ŞİİRLERİNİZLE. ŞİİRİN GÖREVİNİN SÜSLÜ KELİMELERLE ÖRÜLÜ VE AVUTUCU ,UYUTMAYA YÖNELİK OLARAK DEĞİL UYARICI VE DÜŞÜNDÜRÜCÜ İNSANLARIN HER OKUYUŞUNDA KENDİNDEN BİRŞEYLER BULMASI...
BAKIŞ AÇISINI DAHA GENİŞ AÇIDAN BAKARAK, OLMASI GEREKENİ VERDİĞİNİZ İÇİN KUTLARIM. ŞİİR YÜREĞİNİZ HEP YENİ VE BİZLERİ AYDINLATICI OLMASI DİLEĞİYLE...CENGİZ ÇETİK
Sevgim olmasa
Fedakârlığım ve
Paylaşımım olmasa
Doğruyu yanlışı
Ayıran iradem olmasa
İnsanlar üzerine
Adil iktidarlar olmasa
Tanrıdan insanlara
Gelen vahiy olmasa
İnsanları bir ayara
Getiren inançlar olmasa
Birleşirler mi hiç
Akıllar bir yolda?
Onun için derim hep kendime
Aklın yolu birdir bireyimde bana
Akılların yolu bir değildir insanlığa
İnsanlar buluşurlar ancak daima
İnsanca sevgi, saygı ve paylaşımlarda
Onu bilen ve içine sindirerek uygulayanlar ulaşırlar çağdaşlığa..Kutluyorum Hocam...
Saygı ve sevgilerimle..
Kendi mantıksal çevrimi içinde haklı kabul edilecek düşüncelerinizin bir sonucu olarak öfkenizi, siteme dönüştürerek yazdığınız şiiri okudum..
Bu bakımdan, öykü kısmında özetlenen bir ''akli'' yanı var şiirinizin, bir de bu öyküde belirtilen nedenlerle yüklenmiş olduğunuz ''hissi'' bir yan var..
Sorunun fikri özüne ilişkin şimşek hızıyla yapılmış Hasan Tan yorumu da en ciddi yaklaşımlardan birisi yorumlar içinde..
Ben bu konuda, inanç ve akıl ayırdımına ilişkin en doyurucu yorumu Prof.DR Mete Tunçay ait bir makalede okudum..
Keşke imkanım olsaydı da sözünü ettiğim makaleyi buraya alabilseydim..Bu makalesi anılan şahsın bir kitabına da isim olmuştur.
İnanılacağa inanmak, bilineceği bilmek..
Her bilginin önünde bir dogma bulunduğunu söyleyen bir tez..
Dogma ise kanıtlanamayan sezilen bir şey olarak veriliyor..
Örneğin diyor yazar, bir çoğumuzun tercihi olan hümanizm aslında bilimsel bilgiye dayalı bir tez veya öngörü değil bir sezgisel seçim ve tecihtir diyor..
İnsanları sevmeliyiz..
Bu temenni için elimizde hangi veri vardır..hitler, bush, saddam humeyni gibi bir sıralama yapsak sonuç ne olur..
Bir anda ateşli tarafgir tezahüratın veya ateşli itirazların yükseldiğini görürüz..
Peki hümanizm nedir o halde..Bu durumda insanları sevmeliyiz sözü bazı insanları sevmeliyize dönüşmez mi
Veya insani olan nedir sorusuna karşılık düşen bir tarife ihtiyaç duyulmaz mı..
Kısacası bu konu, şiirinizin konusu, kütüphaneler boyunca uzayacak girift bir konudur diye düşünüyorum
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (19)