Güneş doğmuştu/
aynalara mukabil..
İnatçı bir karanlığın içinden
Temerrüt dehlizinde iki göz
Bakakalmıştı boş-boş..
Geleceği dikenli tellerle örüyordu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok güzel şiir sevgiler saygılar selamlar sağlıcakla kal Allah'ın selameti üstüne olsun
"Heybeti vücudundan geliyor",
Yani "cisminden",
Aklından değil,
Manevi gücünden, inancından değil!
Bu yüzden aklın gözleri sürekli "maddede..."
Körlüğünün hiçbir zaman farkına varamayacak!
Ne kadar "yalancı",
Sahtekar,
Kerameti kendinden menkul
Ve "müritlerinin gözünde büyük" değil mi?
Sorunun özüne doğru şiir...
Şiir bu dedirten...
Tebrikler Bedri Bey...
Her şey maddede aranıyordu
Elbette gözleri akıllarında olacaktı
Gözlerin ise maneviyatta/
kör olduğunu bilmiyordu..
Dilinize sağlık
beğeni ile okudum
güzel demişsiniz
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta