Aklımla oynadım Şiiri - Hekim Coşkun

tüm benliğime hükmeden sessizlikle
sabah erkenden kalktım
yanıma sonradan edindiğim
bir kutu aspirini aldım
malum baş ağrılarım;
dün yine tutturmuş ayrılalım diye!
yani kopmak istiyordu bedenimden
iyi dedim bende hadi ayrılalım
nerden inceysen oradan git dedim
kendileri kafatasımdan çıkacakmış
bedenimde ona ait değilmiş
özgür bağımsız ve bedensizmiş
bedelsiz olduğu gibi
mesnetsiz değil ama bazen ona yetişemiyorum
alıp beni tahmin edemediğim hayallere götürür
bazen olması gereken yere,
bazen sonsuzluğa
yürütürde yürütür beni
sınır tanımaz başkaldırıları.
sınır tanımayınca da cezasını bedenime çektirir
işkenceleri bedenim görürken
o yükseklerden, tepemden bakarak;
acının geliş açısına felsefi,
tepkime anatomik yorumlar getirir
hukuki olarak ta susturmaz dilimi.

ve kollarımı sallaya-sallaya
sokaktan yeni bir yaşama doğru yürüdüm.
tüm dış dünya içimdeydi
her şeyi seviyor,
kar yağacak beklentisi hava da bile sıcacıktım
eger birkaç gün sonra bunun acısı benden çıkarsa bilemem
gençtim
herkes kışlıklarına sarılmış
ben yazlık aklımlaydım.
bir ara hafif yağar gibi hissettirdi kendini kar
tıpkı senin gibiydi kar tanecikleri
birden çoktu içimde.

ağrısı dinmiş kafamla
kalabalık bir sen içimde
diyalektiğin biri birine bağlı gerçekleri
ve yere düşse kırılır düşüncelerim
bedenime sığmayan uçukluk
nereye gitsem yanımda
içimde dünden kalma yaşama sevinci.

gitsem mi bilmiyorum
çok uzaklara?
taa ki yeniden doğunca yaşam.
bu kez sen fazlasın
birden çoksun içimde
bedenime isyan eden baş ağrılarım dinmiş
okuduğum haber başlıkları bana yabancı olmuş
tüm kokuşmuşluğuyla yaşam
korkunç bir sessizliğe bürünmüş
yeni isyanlara gebe soğukta ben üşümüyordum.
içimde bir sen
birde yarın doğacak yaşam vardı.