Mahallenin ihtiyarı
derlerki iri yarı
çok heybetli bir adammış
heey gidi koca çınar
ne hallere düştü dedi
ne hallere düşüyor insan
çocukaşıp bebekleşiyor bakıma muhtaç
bütün gün her Allahın günü
hep aynı yerde penceresinin önünde
bir tebessüm bir selam bekler
hep aynı yerde
pineklemekten yorulur olmuş
yılların yorgunluğu sırtında
iki büklüm
eşini eçocuklarını evini
bir de elleriyle fidanlar diktiği bahçesini
çok seviyormuş
bahçesinde güllerini
onlarla göz göze söyleşip durur Memduh bey
o mahallenin en sevilen ihtiyarı
cüsseli iri yarı
itibarlı
idari işlerde başarılı
saygı gören sevilen
zamanında en babayiğit adammış
Memduh bey
koca çınar ne hallere düşmüş
ve aklımda kalan son kare
güllerle söyleşirken
yapayalnız
yokmuş hiç kimsecikler yanında
anında
adamcağız hücceten orada ölüvermiş
güller görmüş
parmağında gül dikeninin kanı
ölüvermiş Memduh bey
29/Aralık/2010/Çarşamba/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 30.12.2010 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sanki o tv. dizisinin şiiri gibiydi...ve öyle de güzeldi ki can :)
parmağında gül dikenin kanı
ölüvermiş Memduh bey...
final kısmı şiirin özeti gibi.
kutlarım.
bu arada ' lo ıra' ey kardeş anlamına geliyor kürtçe'de.
saygılar...
TÜM YORUMLAR (2)