Çukurova'nın Esmer Çocuğu
Küskün sarmaşıklar kapladı
Yalan bahçesine döndü kalbim
Gidemedim kuşları bırakıp
Düşlere kapandı cismim
Kalemler sustu
Hicranı çağırdı mevsimler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ve biranda şiirler yara alınca
ufalandı dağldı
sonsuzluğun boşluğuna derken
dirildi kalem
çoştu yürek
ve yeniden gönül bahçemde rengarenkler vs vs
kutlarım yeniden...
çiçeklekler soldu
kalemler sustu
gönül bahçem yeniden filizleniyor desem mi
eyvallah...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta