Saat yirmi üç otuz üç
Cumartesi günlerden
Bilgisayarımın başındayım yine
İçimdeki boşluğu serdim dört duvara
Anlamsızca tuşlara dokunup sildim
Aslında ben gibiydi duvarlar
Yalnız, huzursuz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla