Hercai meleklerin dinlendiği sayedir bu çınar.
Selvuran gözlerine korunak.
Hani, şu korktuğun kâbusları var ya aklımın
yanlış diye.
Dallarım, budaklarım, yapraklarım yani.
Gün be gün buduyorsun ya
her ürktüğünde.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Ne kadar huysuzz aksiii nalettt bi ihtiyar olsanda sakin degisme :)
Bir kimseyi değiştirmeye çalışmak onu kendi aklının kalıbına sığdırmaya calışmak ancak yine kendine zarar vermektir çünkü kimse değişmez hele biri istedi diye asla.......ne güzel anlatmış dede şiirinde dalın yaprağın dökülmesi gibi nesfesin kesilmesi gibi olduğundan başka biri olmaya calışmak.....yüreğine sağlık dede sen hep öyle kal.........
'Ayaklarında cam kırıkların '
Ve,
yüreğinde can kırıkları..
kanar şarkılar, kanar aynalar...
Bir sabah
aynaya baktığında
sadece kendini görmeyeceksin.
Ayaklarında cam kırıkların
dudaklarında tatsız bir mırıltı
-Gitme kal bu şehirde-
ve boş bir çerçeven olacak
çınar ağacından.
Kırılmaya zorladığın.
30-11-2010
Affan Dede
kalemine sağlık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta