Bir sevda olup düştü gönlüme zencefil
Unutulmuş kar alnımın çizgilerinde, geleceğim parlak
Ve kar yağıyor memleketime bütün karalara inat
Bense sonbahara düşüyorum ufaktan ayrılık mevsimi kıvamında
Senin varlığın gibi gülüyor güneş, burası Edirne uzaksın bana kilometrelerce
Sensiz açan çiçeklerin ömrü bir gün sensiz rakının tadı yok
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
