Aklımın esrik kaybedişlerinde

Vaktin sararmışlıklarına kaldım artık
Bir vaadin üfürdüğü tüm yalanların ardından
Heba ettiğim bir ömür
Sırtıma yüklendiğim küfelerde külfet...
Ebediyete yolculuğum
Yüküm ızdırap
Yüküm azap
Yüküm araf...
Rüzgara direnemeyeceğini anlayan bir yaprak gibi
Hazanın kıskıvrak kollarında
Toprağa mahkum
Aklımın esrik kaybedişlerinde işte
Son demlerim...
Gittiğim yol
Yol değil...
Ama ne mümkün
Dönüşler...
Ziyana kalmışım
Zayi olmuşum
Yeter mi ömrüm?
Bilmiyorum!
Bilemiyorum!
Bir kamış süzülüşünde
Tutulmuşum rüzgarlara
Meçhule
Mefluç bir hale
Sürükleniyorum.
Çaresizim
Çaresizim Allah'ım.
Pişmanım
Tövbekarım...
Ne olur?
Affet beni
Benim Yüceler Yücesi
Biricik sığınağım.
Ne olur?
Ne olur?
Affet beni
Allah 'ım...