Aklımın duvarlarına çizdiğim resmine
Kahır mektupları yazıyorum rezil gecelerde
Yıldız topluyorum bakışlarından avuç avuç
Kara kışları alıyorum kirpiklerinin çaprazından
Zemheriye yakın saatlerin akrebinde saklıyorum zamanı
Yengeç dönencesi takılıp kalıyor aklımın kapı koluna
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Hangi kahır gecesi rezil mektuplar yazdırmadıki parmaklarımızın arasına alıp kalemi? Yıldızları toplamak bir sıcak avuca yakışır kara kışlar beklerken kapıda ve saatler bozulmuş olsun kalbimizin tiktakında. Kaybolan nice sevda vardır mülteci gülücüklerin gamzesinden kayıp gitmiş, çekip gitmelere bakarız sonra hangi elimiz kalmış havada şaşarız el sallamadan! Aylara bölerken sevinci sonuna bakarak aşkın o aydınlık yüzüyle kayboluruz- son oluruz... Aşkın sonu derken bile başlangıçları yüregimizin sofrasına getirip bizi doyurduğun için teşekkür ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta