Sırtımda ırak emellerin iremi.
Başımda yağlanırken pirelerim,
Eyvahındayım yaptıklarımın.
İmansız ideallere verdim firemi,
Son karede aklımda kalanların
Tebessümü beni suya küstüren.
Yanmadan, yıkanmadı çıbanlı yüzüm.
Yaralar, içinde kalanı, ihanet.
Yaralar içinde kalır ihanet.
…
Öyle hainler var ki vatanımda
Dedikleri, ya sev ya terk et.
Erkeklikle eğleşmez meşrebi.
Zinhar bilmez de nesebini…
Yüz yıl yanında yatsa maymunun
Anlayamaz atası olduğunu…
İş geldi mi zarar ziyana,
En çok onun atası gelir.
Akla ziyan nazariyeleri ortaya
…
Kim ne derse desin…
Sinede biter fidanı sevginin.
Yandığı yerde hakikat ateşinin
Gölgeler kendini boğar nihayet.
Soy sop meselesi dallanmadan nitekim.
Bende yerimi belirteyim.
Aklımın erdiği yere kadar,
Aslım neyse, ben ona şairim.
14/11/2011
-Kartal-
Kayıt Tarihi : 14.11.2011 17:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!