Aklımı Kapattım Şiiri - Safinaz Ocakcı

Korkmayın artık benden
Aklımı dünyaya kapatıyorum
Akılsız bir dünya yaratıyorum
Arapsaçı yaşamdan çıkıyorum
Akılsız bir yaşama dalıyorum
Avare yaşamak…
Kaldırımların telaşında nedensiz yürümek
Vakti unutmak…
Kadınlığımdan ürkmeyerek
Işıksız sokaklarda özgür olmak istiyorum
Dünyanın ipini pazara çıkarıyorum
İsteyen varsa hacet mezat satıyorum
Ve aklımı dünyaya kapatıyorum.

Tüy kadar hafiflemek istiyor
Sırtımdan yüklerimi indiriyorum
Varsa devralmak isteyenler
Kolaysa başka bir omuza yüklesinler
diye, notumda bırakıyorum
Süreklikten çekiyorum aklımı
Düzensizliği içime sindiriyorum
Ellerimi çekiyorum kapı tokmaklarından
Bildik yaşamdan uzaklaşıyorum
Acıya, sevgiye…
Eskiye, yeniye…
alacaklarım yok
Ve aklımı yaşama kapatıyorum.

Kulaklarımdan, gözlerimden aklımı alıyorum
Gözlerimi cinayetlerden çekiyorum
Sözlerimi yutmadan belaya karşı, dik
Zulamda sakladığım küfürleri ederek
İçimdeki insanlarla konuşuyorum
Hijyensiz bedenimde bitlerle arkadaş
Sarmaş dolaş yatıyorum
Ve aklımı insanlara kapatıyorum.

Yırtıp atıyorum bütün tezlerimi
Hayatı yakaladığım yerde bırakıyorum
İstiyorsa hayat beni yakalasın diyorum
Bir kedi gibi kıvrak bu yaşamdan kopuyorum
Ve aklımı hayata kapatıyorum.

Razı geliyorum nedensizliğe
Sorgulamıyorum, neden, niye diye
Aheste aheste dalgasız deryaya
Küreksiz bir sandalda açılıyorum
Döner miyim bir gün geriye?
Aklımı kapattım… bilemiyorum! .