Aklımdan Geçenler... Şiiri - Ulvi Ziya

Sözde, insanlık; yaşam hakları diye, bir kânun var...
Bu mükemmel ölçüyü, ideal insanlar uygular...
Pişman eder akıllı yönetenleri, bir ülkede;
Azıp, sapıp, yersiz, zamansız, nâfile kuduranlar...

Hürriyet yok der, içlerinden çıkarırlar krallar...(!)
Sanat, edebiyatçılar; karşı güç olarak varlar...
Aslı birken, reklamla beş yapılmış soytarılar...
Hepsi para içinde yüzer, keyf içinde gezerler;
Birçok mülkleri vardır; evler, işyeri, arabalar...

Hürriyet, adâlet, refah; çok önemli birer faktör...
Çok kısarsan, hükmünde tek olursan, derler diktatör...
İnce bir siyasettir ki uygulaması da müşkül;
Uyana gerçek siyasetçi derler, uymayana kör...
En kolayı anayasayı insan derisiyle ör....( !)

Târih boyu gelip geçmiş nice nice hükümdarlar...
Birçok, firavunlar, nemrutlar, şahlar, krallar, çarlar...
Kimileri yok canını Tanrının yerine koymuş;
Hele bak ki yeryüzünde şimdi hangi biri var....?

Diktatörler çevresinde eser hep harlı rüzgâr...
İnsanlar; refah, huzur, adâletten birini arar...
Uzun süre bu baskı altında sessizce ezilen;
Araplara gelir er geç; tatlı, şirin, hoş bir bahar...

Kimileri zaman zaman coşarlar bu baharlarda...
Kalmış iken öz milleti derince bir kışta, karda...
Bomba patlar, kurşunlar vızlar, kardeş kardeşi yerken;
Nizam verirler dünyâya, kendi milletleri darda...

Hiç yoktan, azıp kudurarak,erke karşı duranlar
Refahtan, huzurdan, haklardan, adâletten ne anlar...?
Onlara demir yumruk, ateşli bir yönetim gerek;
Bu zaman, insan haklarının yok olduğu zamanlar...

Söyle ey târih, insanın değeri sence ne kadar...?
Bir yanda kardeşten kardeşe vızıldarken kurşunlar,
Beride kulu Rab yerine koyup ona tapan var...
Hangi devirde insanlar biraz refah, huzur buldu;
Ne olursa çıldırarak birbirinin gözünü oyar...
Kuduranlara su vermek mi çok yerinde bir ayar...? (!) ...