Aklımdan bir kurşun geçirip öldürüyorum ...

Gittin mi gerçekten?
Sonunda terk ettin beni yani öyle mi?
Aptal…
Senin bedenine zaten ben hiç sahip olmadım ki!
Bak hala hayalin uyuyor misafir odamda
Gözlerin duruyor yatak odamın tavanında
Aptal!
Soyunup dökünüyor cümlelerin mektuplarından
Beni sevdiğini söylüyorsun hece hece
Bir de gittiğini mi sanıyorsun hala utanmadan…

Yalnız yaşanmaz deme
Yalnız değilim ki
Gözüm gibi baktığım sensizliğim var benim
Dizime yatırıp saçlarını okşadığım
Uğruna şiirler yazdığım koca bir yalnızlığım
Parmaksız bir şair ne kadar yazabilirse o kadar işte
Parmak uçlarım duvarda ki hayalini sevmekten köreldi
Gücenme sakın
Dokunduğumda bir gün tenine tanıyamazsam seni…

Aptalsın sen!
Bu evden çekip gidişinle sanıyorsun ki her şey bitti
Aptal! ...
Beynimde ki zincirli seni kim azat edecek peki
Onu da alıp çıkabilir misin uykularımdan
İntihar ediyorum her geçen gün
Kendi katlimi vacip görerek biriktiriyorum giderek seni
Aklımdan bir kurşun geçiriyorum…
Seni öldürüp gömüyorum düşüncelerime
Haberin yok……