Aklımdaki Sahne Şiiri - Zeki Akçalı

Bir kavuşma sahnesi bu
Hep aklımda.

Aradan geçen bir zamandan sonra
Sana geliyorum.
Uzun uzun bakıyorum işyerinde sana hissettirmeden.
Yorgun, ama saçlarını atıyorsun havalı.
Köşedeki çiçekçiden çiçek yolluyorum sana.
Tek renk olmalı biliyorum
Sen sevmezsin öyle alacalı bulacalı.
İçinde not yok. Ama sen biliyorsun kimden olduğunu.
İçin alevleniyor birden heyecanla,
Bakıyorsun gayr-i ihtiyarı camdan dışarı.
Ben de oradan sana bakıyorum.
Gözlerinde bir tereddüt seziyorum.
Sanki “Neden geldin ki” der gibi
Arkamı dönüyorum.
Arabaya binip basıyorum gaza.
Ver elini İstanbul.
Tam köşedeki ışıkları yeşilde geçecekken
Aynamda görüyorum seni koşarken.
Asılıyorum frene. ABS filan hak getire.
Gürültüyle çıkıveriyor birisi tepeme.
Küfrün bini bir para
Hiç umurumda değil ne olduğundan.
Ben de sana koşuyorum.
Sarılıveriyoruz can cana.

Bir kavuşma sahnesi bu
Hep aklımda.

(02/05/2005, Pazartesi, Kozyatağı)