Dilimin gücü yok artık anlatmaya,
İliklerime işlemiş kaybetmek korkusu,
Sözün özü, işin doğrusu,
Gülüyorum, ağlıyorum aklımda sen…
Tüm oyuncaklar kirlenmiş ve kırık,
En masum uykuların bile yok bir kuytusu,
Lafın kısası, işin aslı,
Yatıyorum, kalkıyorum aklımda sen…
Tüm sayfalar yıpranmış ve yırtık,
En renkli hayallerin bile yok bir süsü,
Hikayenin aslı, olayın özü,
Gidiyorum, kalıyorum aklımda sen…
Ah o gözlerin, o bakışların, o gülüşlerin,
Ah o fındık burnun, o inci dişlerin,
Boynumun borcu tüm masum düşlerin,
Ölüyorum, yaşıyorum aklımda sen…
Ezcümle, tüm ışıklar söndüğünde,
Kıymetlimi kıyametim yapma diye,
Ellerimi açıp da Allah’a,
Haykırıyorum, yalvarıyorum, aklımda sen…
Kayıt Tarihi : 18.9.2017 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sekri Vuslat](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/18/aklimda-sen-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!