Aklımda Mim'i Kaldı Şiiri - Veysel Soysal

Aktı sevda selleri
Derede kumu kaldı.
Esti kavak yelleri
Yürekte gamı kaldı.

Çağırır oldu toprak
Baş alil, beden yıprak
Bitti takvimde yaprak
Ömrün son demi kaldı.

Alabora zamanda
Kırık dümen-kumanda
Ömür denen limanda
Bu batık gemi kaldı.

Yüreğinde yarası
Ne malı, ne parası
Sokaklarda narası
Dillerde namı kaldı.

Başta belleği bitti
İçte izanı yitti…
Erken gelenler gitti
Dünyada kimi kaldı?

Canım fazla sıkındı
Kafesime tıkıldı.
Gönül evim yıkıldı,
Üstünde damı kaldı.

Başladı yola bakış,
Durdurulmaz bu akış
Mendilimde tek nakış
Gözümün nemi kaldı.

Kaldı kemikle deri,
Fark etmez göğü-yeri;
Söndü gözünün feri
Şamdanda mumu kaldı.

Vicdanın kiri var;
Yıkamaya nuru var
Yol gösteren biri var
Aklımda Mim’i kaldı.

Veysel Soysal burada
Boğuluyor karada.
Kala kaldı arada
Sığınak cami kaldı.